Balik kampung

 Rabu, 3 Rejab 1444 Hijrah.

Pada hari Sabtu lepas, saya balik Tumpat, kampung suami. Saya berdua dengan suami je. Anak-anak tak ikut. 

Kami bertolak pukul 10 pagi. Beli makanan tengahari siap-siap, untuk anak-anak bujang di rumah.

Cuaca mendung kat Perak.

Dari Lumut, kami masuk lebuhraya WCE, keluar ikut Beruas, lalu Manong, ke Kuala Kangsor, dan masuk ke Lebuhraya Pantai Timur Gerik - Jeli.

Bila masuk Kelantan je, hujan sekejap turun, sekejap berhenti.

Pukul 1 tengahari lepas perhentian titiwangsa

Trafik ok. Takdelah sesak. Ada ketika, kereta berhenti. Ada kemalangan, tapi masih boleh berjalan. Ada ketika, perlahan je pergerakan kereta, sebab kabus tebal sangat, atas bukit... dan tema the Twilight Zone pun berkumandang dalam kepala. Waktu siang ni. Camana orang yang balik malam tu? Boleh ke nampak jalan? Saya tak henti-henti baca ayat Qursi. Suami suruh saya tidor. Tapi co-pilot mana boleh tidor. Kena pantau jalan lubang, kena inform kot pilot tak perasan. 

Lagi satu kenapa saya tak tidor, ikut jalan yang direkomen oleh google Maps. Lebih dekat, daripada ikut jalan Rantau Panjang. Memang sentiasa ikut jalan berlainan, setiap kali balik kampung. Masuk kampung orang, sebab ada jalan biasa dilalui, ditutup.

Alhamdulillah, pukul 5 petang lebih kurang, sampai kampung suami. Sebelum balik rumah, isi perut dulu, siap-siap. Singgahlah mana-mana kedai makan yang buka, tepi jalan. Mak mertua saya dah uzur, dah tak masak di rumah. Kami bungkus juga makanan untuk mek (mak suami saya) dan kakak ipor.

Di samping itu, pesan juga foodpanda, makan malam untuk anak-anak di rumah. Ye, deme bukan jenis keluor rumah. Dok bertapa. Kalau saya dulu, darjah 6, boleh juga masak nasi, goreng telor, makan dengan kicap. Tapi deme ni, tak reti masak. Puas ajak masuk dapor, huuu... 

Kalau tak sedap, bagitau la kat tokei kedai. Kalau sedap, bagitau kat kawan-kawan, ye.

Nasib baik dah order foodpanda siap-siap. Bila sampai rumah suami, tiada line. E terus. Tu pasal anak-anak kurang suka ikut balik kampung suami. Dulu pakai Maxis, langsung tiada. Sekarang pakai Digi, lebih kurang je. Pagi, ada, petang atau malam, memang hilang liputan segala. Boleh mati kutu la, budak-budak sekarang yang guna internet tak henti-henti. 

Mungkin kena tukor Celcom kot. Tapi saya suka Digi. Kat Perak, laju. Cuma balik Kelantan, hilang. Sama je, dulu dan sekarang. Tiada apa-apa perubahan. Tiada kemajuan dari segi pihak penyedia perkhidmatan internet ni, kot nak pasang pemancar baru ke, yilek. 

Alhamdulillah, selamat sampai kampung suami di Tumpat. Nanti saya sambung cerita ye. 

Jumpa lagi. 😊

Bagi kucing makan

 Rabu, 25 Jamadil Akhir 1444 Hijrah.

Minggu ni, minggu yang sibuk, kan. Duit bantuan keluarga masuk. Pastu, kena pi sekolah, ambil bantuan awal sekolah pula. Suami saya pun sibuk, orang dah mula cuti raya cina, dia kena kerja overtime. Saya pun riadah solo, lepas hantar anak kedua ke sekolah.

Sempat berlarian sejauh 8.25 km pagi tadi.

Gambar kucing jalanan yang ada di Taman Awam Teluk Batik. Bila saya bawa keluar bekas makanan kucing dari belakang boot kereta, kucing-kucing dari ceruk mana, celah pokok, belakang tembok, semua keluar datang kepada saya. Hehe... saya dah lama nak bawa makanan kucing, tapi asyik terlupa. Dua hari lepas ada pergi shopping, saya beli makanan kucing lebih, supaya boleh standby dalam kereta, sebab biasa lepas lari je, ada je kucing-kucing datang tegur kita.

Si Tompok

Entah. Saya pun tak tahu mana datang kucing-kucing ni. Kot ye pun nak buang kucing, pergilah buang kat pasar ke, senang juga la kucing-kucing ni cari makan. Ni, orang buang kat sini. Ada hari, saya tengok, ada pencinta haiwan datang bagi kucing makan. 

Kena tengok kiri kanan, takut kera datang. Nasib tak ada. Itu pun, burung gagak datang, curi makanan kucing. 

Budak gemuk comei

Siap pakai ribbon ni. Entah-entah orang kedai makan tepi Teluk Batik tu bela kot.

Lepas balik rumah, saya masak ayam goreng sambal.


Alhamdulillah, atas segala rezeki dan nikmat Allah bagi.

Baiklah. Jumpa lagi, ye. 😊